Zespół Aspergera a sposoby pomagania dziecku w szkole

radzi Katarzyna Krawczyk

Zespół Aspergera to zaburzenie określane potocznie jako „lżejsza” forma autyzmu. Choć w gruncie rzeczy nie jest ani lżejszą, ani cięższą jego formą. Często nie jest rozpoznawany gołym okiem, a widoczny dopiero w kontaktach z rówieśnikami. Dzieci z tym zaburzeniem w większości nie wykazują opóźnień w rozwoju poznawczym, choć specyfika w kontakcie z nimi podpowiada nam różnego typu diagnozy. Tu pojawia się kwestia wysokiego poziomu inteligencji dzieci z Aspergerem, ich rozbudowanego słownictwa w wypowiedziach, a po przeciwnej stronie wiele dysfunkcji utrudniających codzienne funkcjonowanie w społeczeństwie, którym przez długi etap życia jest szkoła.

Radzenie sobie w środowisku szkolnym jest zatem kluczowe w utrzymaniu dziecka w prawidłowym rozwoju. Dzieci z zaburzeniem to dzieci, które często nie są akceptowane wśród rówieśników przez inny sposób wypowiedzi, problemy z motoryką (przez które dzieci nie radzą sobie odpowiednio dobrze z pisaniem lub w różnych formach aktywności). Takie dziecko sprawia wrażenie nieskoordynowanego na równi z kolegami.

To, co ważne jest dla dziecka z zespołem Aspergera to to, aby rówieśnicy akceptowali jego przestrzeń i nie wymuszali podejmowania różnych czynności i zabaw. Psycholog szkolny powinien być obecny podczas adaptacji takiego dziecka w klasie. Ważnym wsparciem jest wprowadzenie elementów integracji sensorycznej, które wspomogą rozwój motoryczny dziecka. Warto odgrywać z dzieckiem scenki, które przygotują go na adekwatne w konkretnych sytuacjach reakcje, które ochronią je przed zbędną frustracją w trakcie przebywania w grupie. Warto pamiętać, że każde dziecko z zespołem Aspergera jest inne, wyjątkowe i wymaga od nas dynamiki i elastyczności w podejmowaniu działań, to natomiast może przynieść pozytywny efekt w kontakcie z dzieckiem.