
Rozporządzenie o pomocy psychologiczno-pedagogicznej
Gdy rozpoczyna się pracę psychologa w szkole poznawanie treści ustaw i rozporządzeń wydaje się dość skomplikowane. Jednak swoje prawa warto znać, dlatego też z czasem każdy musi się nauczyć jak je interpretować i z nich korzystać. Sama nie mam zaplecza prawniczego, nie znam rozporządzeń na wyrywki, często mylę ich tytuły i z pewnością nie jestem ekspertem w tej dziedzinie, ale po latach doświadczeń nauczyłam się jak ważne są one w funkcjonowaniu przedszkoli i szkół i jak czegoś potrzebuję to wiem gdzie zajrzeć.
Jednym z ważniejszych rozporządzeń, z którym musi się zapoznać psycholog szkolny jest Rozporządzenie MEN w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach z dnia 9 sierpnia 2017 r. ponieważ określa ono obowiązki i zadania psychologa szkolnego. Warto też wiedzieć, że psycholog zatrudniony w szkole jest jednocześnie psychologiem i nauczycielem, dlatego też podlega zasadą awansu w hierarchii szkolnej takim samym jak nauczyciel i przez to dotyczą nas te same przepisy co nauczycieli, czyli Karta Nauczyciela i Ustawa Prawo Oświatowe Co ma swoje zalety i wady. Więcej szczegółów na ten temat ścieżki awansu znajdziesz we wpisie Awans psychologa w szkole.
Co warto wiedzieć?
Na temat Rozporządzenie MEN z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach.
1. Zawiera listę zadań psychologa pracującego w przedszkolu, szkole czy placówce edukacyjnej.
Wiedza o tym, co należy do zadań psychologa szkolnego jest bardzo istotna przy tworzeniu planu pracy, sprawozdań, sytuacji w której ktoś zapyta „co Pani tu właściwie robi?”, no i podczas egzaminów na kolejne stopnie awansu zawodowego..
Listę zadań psychologa pracującego w przedszkolu, szkole czy placówce edukacyjnej znajdziesz na stronie 7 i 8 rozporządzenia w § 24.
2. Zawiera też informacje o tym, że nie tylko psycholog zajmuje się w szkole pomocą psychologiczno-pedagogiczną.
Pomoc psychologiczno-pedagogiczna to „zintegrowane działania nauczycieli, wychowawców […] i specjalistów”. Co może się przydać jako argument w przypadku, gdy trafisz na kadrę, która chętnie zrzuci na Ciebie całą robotę.
Informacje o zajęciach jakie mogą być organizowane w ramach pomocy psychologiczno-pedagogicznej znajdziesz na stronie 3 w § 6 ustęp 3.
3. W cytowanym rozporządzeniu znajdziesz też informacje o dopuszczalnych formach zajęć w ramach pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz przepisowej liczbie uczestników poszczególnych zajęć.
Moim zdaniem, wypełniając dziennik czy pisząc plan pracy warto używać nomenklatury zawartej w rozporządzeniu. W razie kontroli czy egzaminu ogranicza to ilość dodatkowych pytań. W moim dzienniku każde zaplanowane spotkanie z uczniem to „zajęcia rozwijające kompetencje emocjonalno-społeczne” lub „zajęcia o charakterze terapeutycznym”
4. Informacje o organizacji zajęć w ramach zindywidualizowanej ścieżki kształcenia (wcześniej zwane nauczaniem indywidualnym).
Objęcie ucznia zindywidualizowaną ścieżką wymaga uzyskania opinii publicznej poradni, więc pierwszym po wychowawcy kontaktem, do którego rodzice trafiają w tej sprawie jest psycholog. Dlatego też, przypominam, że informacje jak wygląda organizowanie takiego trybu nauczania można znaleźć na stronie 4 w § 12.
5. Komu i z jakiego powodu udziela się pomocy psychologiczno-pedagogicznej?
Odpowiedź na to pytanie znajdziecie na pierwszej stronie dokumentu w § 2 ustęp 1 i 2.
Poza tymi punktami, które wymieniłam powyżej, rozporządzenie zawiera odpowiedź na pytanie „czy zajęcia są płatne?” Zachęcam do samodzielnego znalezienia tej informacji w rozporządzeniu, warto mieć wydrukowane pod ręką w gabinecie, aby w razie potrzeby móc po nie sięgnąć.
Podpowiem, że odpowiedź można znaleźć w § 3. Całe rozporządzenie mieści się na 9 stronach i zawiera 29 paragrafów, nie jest skomplikowane.

